I.

Ateşkesler imzalanırken nikah defterimize
Ayrılıklarını kusuyordu matem
Cümbüş alametiydi kıyametimizin
Halkalar oluşturuluyordu
Bastığımız yerlerde helak oluyordu insanlar
Taş kesiliyordu
Bu işten zararlı çıkıyordu Sodom ve Gomore

II.

İnsanlar tiyatroyu seviyordu
Sahneler tıka basa dolarken
Kendi hayatlarından senaryolar üretiyorlardı
Kendileri yazıyor, kendileri oynuyor;
Kendileri yönetiyorlardı kendilerini
Semut ve Lut’u oynuyorlarken
Onlardan daha iyi sanatçıydılar

III.

Birileri kıyamet senaryolarını yazıyordu
Pazarlarda doğrular eğrilerin arkasına sıvışıyor
Çocuklar babalarıyla maytap geçiyordu
Silahlar Allah’a değil, tetikçilere emanet ediliyor
Camii’de Metinler, arabada Uğurlar, caddede Hrantlar öldürülüyordu
Sokaklarda çiftleşirken insanlar
Beyoğlu, evcilik yerine oğlancılık oynadığında
Depremler çoğaldığında
Kundaktaki bebeklerin saçları ağardığında
Çobanlar bina yarışına girdiklerinde
İnsanlar ölümü temenni ettiklerinde
Güneş batıdan yüzünü gösterdiğinde
Sur’a üflemek yetiyordu

IV.

Ve sonunu düşünen kahraman oluyordu.