ASKER DEYİP GEÇMEAsker derler adına, Başında kepi, ayağında potini, Belinde palaskası, matarası, kasaturası, Omzunda tüfeği, sırtında parkası. Asker derler adına, Ana bilmez, bacı bilmez, Sevmek sevilmek bilmez derler. Bunları söyleyenlerde bilmezler mi? ? ? ? ? Asker deyip geçme, Taş da olsa bir kalbi vardır. Akşam olur uzanınca ranzasına, Ter ve sigara kokusuna bürünmüş yastığına koyarken başını, Bir sigara yakar ardından, Derinnnn bir nefes çeker! ! Dumanı yükselirken ağırrr ağırrr, Onun da özlemi artar ılgııt ılgıt. Düşünür; Anasını, babasını, bacısını... Sıla özlemiyle burkulur yüreği. Sonra, Sonra sevdiceği gelir aklına, Birlikte geçirdikleri o günleri. Bir film şeridi gibi geçerken gözlerinin önünden İster istemez buğulanır gözleri, Sıcacık birkaç damla gözyaşı Süzülürken yanaklarından aşağı Aniden koğuşta bir ses yükselir “SUS! ! ! ! ! ASKER AĞLAMAZ” deme, Unutma ki, Asker deyip geçme, Taş da olsa bir kalbi vardır. Dağarcık / 10.02.1981-ARDAHAN Ferah Yılmaz ŞİİRİN HİKAYESİ : BABASINA YAZDIĞIM ŞİİRİM , ASKER OLAN OĞLUMUN RESMİYLE... |
yüreğine saglık
kalemin daim yaşamın mutluluk olsun
sevgilerle........