KAYBOLMUŞUN HİKAYESİ
Kayboluşumun hikayesidir bu
Kimse bilmez beni Neyi nasıl istediğimi Gözlerim kapalı güneşe bakarım İçim yansa denize koşarım Bilmezler beni, ne istediğimi Sanki gök gürler İçimde hissederim yalnızlığımı Kalmışım tek başıma unutmuşum insanlığı Derdiler bana gitme sakın yalnızlığa tek başına İnsan yalnız değildir asla bu koca dünyada Bazen o bazen bu Vardır biri hep yanında Koşuşturmaca hep yalnızlığa Ama demek gerek bi gün elveda Bu koca dünyaya Tek başına Unutulmuş yüzler gördüm karsımda Bana bakma sakın unuturum kim oldugumu Gözlerin artık yalan Kayboldum bakışlarda Gökyüzü bile parlak değil artık Nerdesin güneş İnsan kendini bilse arar mı hiç güneş Baksa gökyüzüne görse bile maviyi Sanmasın sakın mavidir o Bazen sarı bazen gri bazen mavi İnsan bakarsa görür her şeyi Anlamak ne mümkün gözlerde seni Bilemezsin o gözlerin asıl sahibini |