Tenimdeki Kokun" Yeni bir koku aldım kendime seni tenimden silsin diye " Şöyle bir geçmişe yürüdüm elimde sözlerden bir baston Her satırda durdum Her nefes alışta yumdum gözlerimi Adı aşk olan kelimelerin büyüsünde üşüdüm Her şey tıpkı dün gibi Sonra bir melodi yükseldi kulaklarımın paslı duvarlarına Sesim tellerin arasında utangaç Yüreğim ise satırların el değmemiş boşluğunda Aynı nakaratlar dizilir boğazıma Düşündüm Koca bir yalnızlık rüzgarı çalmış nefsimi uyandığımda tektim Göğünü buladığım mavi Güneşini ısıttığım kış geceleri Bir bir düşerler gözümdeki saklı mahzenlerinden Bense mevsiminden önce savrulan yaprak gibi Rüzgarın sürdüğü izde kaldım Adım satırlarda, yüreğim yanık bir mektupta tutuşturulur Kül rengi bakışlarımla savrulurum Artık bilinmez bir mezar paklar beni Bu arada teninin kokusu üstüne bir koku bulamadım Benimle birlikte sonsuzluğa mahkumsun Ölüm öpmüştür artık dudağımdan 05/03/2010 17;45 eMİNE |
İlk bakış ilk tat ilk koku ilk öpüş
Bebeğin ilk kokusu bağlar anneyi babayı kendine ve hep o koku ölümsüz kalır
Ruh sevmelerinde sevişmeler yaşatır
Sevgide ayrılık olmazmış
Şiiri okurken sevgi bahcesınde buldum kendimi ohh
Eyvallah