görmedin...
Yalan söyledim
Kalkıp gidişimde yalandı Kimseye söylemedim Ben senden hiç gitmedim Susup, güneşin içine batışını seyrettim İçinin acıyışını Dünyaya bakışını Biraz büyük biraz da küçük yanını İçinde bir yerlere saklandım Sen görmedin İnce ince dokundum Bazen hicaz, bazen sürur oldum Ama hiç bilmedin Sen beni gitti sandındı ya Ben aslında hiç gitmedim Sen görmedin Sessizdi gidişim Sen öyle sandın Gölgemdi azat olan Ben senle kaldım Tılsım oldum Muska oldum boynuna asıldım Süzüldüm parmak ucunda Kırmızı bir güle saklandım Kurudum, soldum Öldüm sandın Sen ona her baktığında Ben tekrar canlandım Her gözünü kapatışında Ben başucundaydım Sen görmedin Ne tezvirlere düştüm Ne günahlar işledim Bedenden bedene gezindim Yokluğunun izbesinde sezindim Bir vardım bir yoktum Vazgeçtiğimde oldu Doğrulduğumda Bir Fars oldum, bir Kays Oturdum tam gözbebeğine Her aynaya bakışında seni seyrettim Yaz oldun, zemheri oldun Ben bahara gizlendim de Sen görmedin… Ey Kızıl güneşimin endamı Ey tenine yandığım esmer kız Bedir güzeli şimal elması Cenuptan garpa hicretim kız Bir bak topraktım, ateşe döndüm Selinde boğuldum da Sönmedim A’Cem kız Ben içinde idamdım… Sen şaha vuruldun… Öldüm de görmedin… |
harika yazılmış gönülden kutlyorum..
esmer kıza yazıln şiirlerin tiryakisi oldum :))
hepsi ayrı güzel harika seslenişler...
sevgiyle kalın...