Zaman Dar
Belki değil bu durum böyle hâle ilk misal…
Kutsadım yüreğini ziyaretimsin ey yâr! Ben uzaktan kurbanım, Senle gülüşür ağyar. Korkuyorum devrandan, Dem ikindi demi, Güneşe battı batacak. Zaman dar emsalsizim, ziyaretim zaman dar. Güller iliştirmişsin gülüşünün ucuna. Acuna gelmemiştir senin dengin bir hüma. Ruhuma çağlayansın, Ateşsin gurubuma. Güneş aşıp gidiyor, Yetişemeyiz ona. Zaman dar emsalsizim, can iksirim zaman dar. İçimde umutların kanadı tebessümün. Ayrıcalığı yalnız benzemek sana gülün. Seni gördü göreli boynu bükük sümbülün. Lâlede, yaseminde sana dair telaşlar. Zaman dar aşk iksirim emsalsizim zaman dar. Ellerin, tariflere sığmayan beyaz zambak. Bu bekleyiş uzarsa, Denizler tutuşacak. Sürgünümü uzatma,artık gemileri yak. Zaman dar emsalsizim nar-ı beyzam zaman dar. Eynime yüklendim de aşkın kutlu yükünü. Sellerde sürüklendim dönemedim bükünü. Öykünü anlatırken menekşeler zamana. Görmeliydin güllerin boynunu büküşünü. Her hâli şerhe muhtaç içimdeki yangının. İzahı güç durumlar. Zaman dar billûr gözem misilsizim zaman dar. Hâli anlatmak için, Kelam bulamıyorum. Kelamı bulsam bile, Bir an bulamıyorum. Anla artık hâlimi dilim lâl boynum devrik. Öyle darmadağınım cümle kuramıyorum. Zaman dar emsalsizim sana eremiyorum. Ziyaretim zaman dar. İçimde bir pınar var gece gündüz çağıldar… Ankara,05.03.2010 İ.K |