EMRİN OLUR SULTANIM
Hicrana demir attım aşkının tutkunuyum.
Sesler çıkmaz dilimden bu sevda suskunuyum. Kaderim küskün bana rüyalar bezginiyim. Gülmek gelmez içimden fedadır sana kanım, Gül de ben de güleyim emrin olur sultanım. Hasretin çöl sıcağı senle dolu her düşüm. Sana gelen yollarda fedadır dertli başım. Senle başladı hüzün dinmiyor kanlı yaşım. Gözündeki yaş mıdır söyle bana cananım. Sil de ben de sileyim emrin olur sultanım. Mehtap serdim yoluna iz olsun diye sana. Gemileri mi yaktın yüzün gülmüyor bana? Rüzgâra umut ektim nefesle dolsun cana. Senden gelen her dilek benim yüce fermanım, Kal de ben de kalayım emrin olur sultanım. Gönül savaş alanı bilinmez bir haldeyim. Sonsuzluklara bağlı ateşteyim küldeyim. Düğüm düğüm üstüne çözümsüz bir dildeyim. Sensizlik bir çözüm mü gönlümdeki mihmanım. Bil de ben de bileyim emrin olur sultanım. Sana tutuklu gönül yolunun yorgunuyum. Bu sevda savaşında özlemin kırgınıyım. Çöllerde arta kalmış fırtına durgunuyum. Senden gelen davetle dayanır mı kirmanım. Gel de ben de geleyim emrin olur sultanım. Sensizlik vurgunuyla tutmaz ayağım elim. Gözlerinde kayboldum budur benim son halim. Melek yüzünle gizli kalbindeki o zalim. Yaşamak için olsa kalmıyor hiç dermanım. Öl de ben de öleyim emrin olur sultanım. Mahmut Çetin Zorba 3 Aralık 2009 Antakya |