İlk mısralarda olumsuzluklardan bahsedip, bu olumsuzluklara rağmen sen diye solurdum hayatı diyerek aslında bir çıkmazı anlattım. Ağzıma şerbet çalar kızılcığın renci. Buradada önceki mısralarla bağdaşan bir deyim var aslında 'kan kustum kızılcık şerbeti içtim' açık şekilde, diğer yukarıdaki mısralarla ilintili olduğunu düşünüyorum.

Sonraki mısrada kan kusan biri için bir soluk, bir ferahlık manasında 'senki mavi gökyüzümün düşlemsel yağmuru' mısrasını kullanmışım, ardından bu ferahlığı bile çok gören, o soluğu bile yaşatmayan bakışlarıyla bu yağmuru kurutan sevgiliye serzeniş var.

Mitolojik Tanrıçam. Bu söz hem çok eski bir sevdayı, hemde Yaradana yaraşır bir sevgiyi anlatıyor.

Sonra 'Soluduğum her lacivert diyerek ,' tüm olumsuzluğun üstüne Poine ye benzetiyorum. (Poine mitolojideki İntikam ve ceza tanrıçasıdır.)
Devamındada tekrar kandırılacağımı 'Elma şekeri düşlerimin kırık kenarı' mısrasına bağlıyorum. Pitho: Kandırma ve inandırma Tanrıçasıdır.

İmla kurallarınıysa gerektiği gibi düzelttim. Şiirme yaptığınız tüm gerçekçi yorumlar için teşekkür ederim.