Biz Bizi Yedik BenliğimizdeHayatımızı kurgularken; Kuruntularımızı döşedik yüreklerimize, Arnavut Kaldırımları misali… Dua için açarken ellerimizi; Kapkara bulutları avuçladık… Gümüş kabzalı kılıçlarımızı çekerken; Deştiğimiz içimizin acılarıydı… Mahmuzladığımız çıplak atlarımızdı Koşturan hayal dünyamızda; Satırbaşlarına yazarken adlarımızı, Kelimeler üstündeki cambazlığımız Hiçliğimizin itirafıydı! Yitip gittiğimiz yollardı sonsuzluğumuz; Bir biz vardık bizden öte, Ötelerken benliğimizi iç âlemimizde Bir varmış bir yokmuş olmuşuz. Haykırışımız, öykümüz ve biz… Budur… Cahit Kılıç İstanbul, 5 Şubat 2010 |
Hiçliğimizin itirafıydı! "
ne çok şiirdi...
sevgim saygım her daim tebriklerimle değerli şair dost ...selamlar....:)