Kaç kez Ölürsem Unuturum Seni?
Seni düşünüyorum yine
Şimdi diyorum şimdi Sustuğum kadar konuşmanın zamanı! Yenildim bu savaşta biliyorum Yıkıldı bütün kentim Sen gururlu mağrur, ben inciniyorum. Gözlerimi yakıyor alev alev acılar Ben yenilgiyi kefenlemek istedikçe ölüme Yarınlarımı yakıyorum cayır, cayır Zamandan gitmeler dilenirken Elvedalar haykırıyorum sus sesime. Parmaklarımdan kan damlıyor dağılmış harflerime Ne idi benden istediğin sevgili İstemediklerinin yanında? Söylesene sevgili Bir sevinç kaç acıya bölünür? Senin umurunda mıydı sözlerim Neden hep seni yazdı kalemim Neden seni okudum tüm kitaplarda Neden acıdım seni sevince Söylesene sevgili ben bu acılara layık mıydım? Sahi, Kaç kez ölürsem sevdana seni unuturum Her sözcükte sen düşerken dilimden Oysa, hikayene en güzel son olurdu ölümüm... Benden sana bir son bekleme sevdiğim Başaramıyacağımı adım gibi biliyorum Parmaklarımdan kağıda dökülen sana Seni sevmek kefen ısmarlamakmış ölüme Sen dolaşırken beynimin odalarında.... Bir süredir yoktum, uzun süren bir rahatsızlık geçirdim o yüzden şair dostlarımı ihmal ettim bağışlayın. |
Başaramıyacağımı adım gibi biliyorum
Parmaklarımdan kağıda dökülen sana
Seni sevmek kefen ısmarlamakmış ölüme
Sen dolaşırken beynimin odalarında....,
Yüklü bir şiirdi tebrikler kalemine demekki kader yazdırıyor,