Serseri Martı
medeniyet gürültüsü sarıveriyor bazan;
enerji dibe vuruyor, küsüyor kuşlar şiirden falan geçiyor insan, takmıyor her ne yazacaksan, gelirse esin teyzen; -tersten esiveriyor rüzgâr. sayfalar bile etkileniyor sesinden dalganın, okuduğun her neyse, birşey vermiyor dimağına sahilde serseriler, adım ağası; -’kimin eli, kimin cebinde?’ -’neyin nesi, kimin fesi?’; bilinmiyor, martının cartlak sesi, ne haşin; -insanı kendine getiriyor. denize bakıp da dalıveriyor can, işi gücü bırakıp canan düşleniyor, elalemi unutup, iç’in geçiyor bir an, ufukta dünyanın sonu yok; -görülüyor... 08.04.2008 - 2010 |
Sorsan: hepsi de çağlar.