*_* P E R İ Ş A N I M *_**_* P E R İ Ş A N I M *_* Çiy düştü senin için kurduğum Yoluna, ayaklarına serdiğim cümlelerime Körpe çığlıklar yankılanıyor Yaşadığım şehrin mahzenlerinde Ümitlerimi yitirdim arka sokaklarda Bir katil bekliyorum şimdi canıma Ve susuyorum, çığlık çığlığa Susuyorum…. Sabaha gebe, sisli, ayaz bir gecedeyim Ellerimde soğuktan emanet mor lekeler Cebimde son bir yudumluk izmarit Yangınlar düşlüyorum, hayallerimin arşivine Ve bir kıvılcım düşüyor, düşlerimden yüreğime Bir ses arıyorum yalnızlığıma Bir cevap ümitsiz ifadelerime Bir el belki de perişan gecelerime Ölüme terk edilmişçesine acizim Dayandığım her ağaçtan kahpelik soluyorum Yaslandığım duvarlardan darbeler alıyorum Öfkem taşıyor yürüdüğüm kaldırımlardan Ve yüreğimden dizginlediğim nefretimi salıyorum …………………………………….. Bir beden bulmuştum yıllar önce Ömür boyu ruhumu hapsedecek Beden yorgun,taşıdığı yükten bıkkın Ruh bedendeki esaretinden sıkkın ………………………………………. Üzerime serpilen ölü toprağını atmaya üşeniyorum Yüreğime vurulan prangalardan kurtulmaktan korkuyorum İçimden gelmiyor son demlendiğim yerden kalkmak O kadar yordu ki gitmeler bu bedeni Artık ayaklanmak bile istemiyorum Ve susuyorum avazım çıktığı kadar Susuyorum…. 16/02/2010 Erzincan |
öyleki kulaklarini bile sagir edebilir karsinizdakinin ...tabiki duyabiliyorsa sizi
duyamiyorsa zaten hic ugrasmamak lazim ,susmak bile mükafattir cünkü...
yüreginize saglik ara ara okuybilsemde okumaktan zevk aldigim sairlerdensiniz.
gönlünüz gülsün ....