...Göz Açıp Kapamalık Şiir...
Bazı güzel, mutlu zamanlar
O sıralar böyle mühim gelmezdi... Bir yastığa baş koymak gibi; Günü geceyi paylaştığın erkekle... İnsanın doyumsuzluğu ya bu Kaybolan Gidince anlaşılırken, Ellerinde kalan bir avuç gözyaşına Anlatır olduk yüreğimizden geçeni... Sevgiye de inanırdık biz Kimlerin iç çekişlerinde son buldu, Ne iğneler yedik uğruna Bilirdik... Nefes almanın değerini Yalnızken, Kimsesizken anlardık ya Gidenin ardından Soluksuz bakakalmalık zamanlar harcardık... Ama gençtik o zamanlar, Henüz acıya acı diyemezken Çekildi kulaklarımız... Can havliyle sarıldık yalanlara, Uzaklarda Kalpten gelen tınılara aldırmadık Bir zaman... Gerçeği duymak, Yalan olanı kovalamaktan zor değildi ya Aldatıldık; Yanlış zamanlarda, Yanlış insanlara doğduk... Biz Büyürken de böyleydik... Zamana hükmedemedik. Peki ya sen? Sen niye hala büyümedin... |
Şiir içide bulmaca ve duygu seli.
Hayatın kendiside budur bence.
Tebrikler büyük yüreğe.
Beğenerek okudum.