SENSİZLİĞİN KIYISINDA..
karanlığın kokulu buğusunda işvelenen gözlerin,
acıyla dans ederken gecenin koynunda, bilmediğim bir sancı gelip yapışır yakama. ve biz, mermi toplamaya çıkarız,çorak iklimlerin baharında dertlerimizin buzolunda. akbabalar tüner kapımıza, ceplerimizde kuşku... kelepçeleniriz sevdanın taşlı yollarında. yüreğim, çarpar bir biri ardına ismini sayıklarken dokunamam sana başın düşer omuzlarıma titrerim o an, boğazımda düğümlenir o iki hece, dalınca gözlerim uzaklara. ölüm ayaklanır sanki sen yanımda olmayınca gider eski zamana ağlarım yana yana! bas üzerime, acıya değil,gidişine yanacağım şöyle kırbaç misali silkele saçlarını ki; eşsiz kokuna ağlayacağım... bir gün gelip, senden alacağım üzerime soğuk rüzgarları.. ve bir köşede uyuyacağım, uykuya dalacağım. sen ki; yokluğunda ölümü dize getiren o eşsiz güzel.. sen ki; yaradanın emaneti.. ayrılığın tek sebebi, sen ki; gecenin ucunda aralanan, doğanın tek güneşi. benide götür kendinle, bende güzelliğinden payıma düşeni alayım bende başak tenli endamından nasibimi alayım. soğur bedenim ruhum soğur yokluğunda... dokunsam saçına kendimi bulurum sende, bulurum kendimi sende... saramam, avuçlarım üşür sen gidince. yalnızlığı derle topla ayrılık benim. korkma! sonra sevdiğini belli et ki; bende alayım seni koynuma.. |
heceler
veya düşündürmeliki şiir olsun
öyle birr okuma tarzı sundu şair
saygılar..