Göğün Kapısı/şiir! sellere takılan uçurtmama dokun... / mahrem saatlerin bakir çığlığında yağarım yaşamın nefesine nefesine şiir giyinirken ruhumun efsunlu üşümelerinde iklimi kurak hüzünler çoğaltırım çaresizliğin törpüsü yalarken ufkumu yıpranmış coşkuların silahları çekilir gün görmemiş anların güz yanığı ezgisinde şakağıma yağarken kurşuni düşler bir çocuğun emanet gamzesi işlenir nasırlı bakışlarıma göğün kapısına değer şiir dizelerim... ıssız bir öfke toprağının g/ize soyunan kehanet vaveylasında bağrına yaslandığım gecenin en kasvetli coğrafyasında izlerim! kasılır hüznümün kökleri kıyılarıma demir atmış celladını büyütür bir sıkımlık canında yağmalanan umudum mülteci gülüşlü gölgeler sızarken dizelerime seyr-ü sefere çıkar finali çağıran mistik sanrı… var git gece… emeğin koynunda oynaştıkça şiir ellerimde hüznün kiri yüreğimde maveranın özlemi dudağımda hasrete yanık sancı yıkanır alev alev! Mehtap ALTAN 21.02.2010 Şiirimi günün şiiri olmaya lâyık gören sayın seçki kurulu üyelerine, okuyan ve yorumlayan çok değerli edebiyatdefteri ailesine teşekkür ediyorum... |