Düş İziRüzgâr hüznümü sallıyor darağacında Çatlıyor toprağımdaki umut tohumları Duygu ülkemde göçler başlıyor yaşama Gürül gürül akan yalnızlığımda Huzura teslimiyetin uslu duruşu Hadi kendim dök içini yarına... Kurgusunda sıkışan iç dünyamda Bir fırça adresini arıyor kaygısız Ruhum derinlerde düğün yapıyor umuda Gölgeleri yalayan kıyılarımda Günışığına sevdalanan gizin utangaç yanı Hadi kendim sar yüreğini gökkuşağına... Gönlüme yağan karlar eriyor zirvemde Coşuyor denizimdeki dalgaların teni Zamanın ellerinde sesler doğuyor sabaha Suskularımı çoğaltan kıyısız gerçeğimde Yağmurun bereketine değen düş izi Hadi kendim ver elini rüzgara... Mehtap ALTAN 22.07.2009 |
Huzura teslimiyetin uslu duruşu
Hadi kendim dök içini yarına...
Bu şiir bizi, biz bu şiirde can bulmuşuz ve bu dizelerde söylenenleri, söyleyebiliyorsak kendimize ne tohumlar ekeriz toprağa yarına umut ile büyüsün diye, ne güneşler açtırırz sabahlara, karanlıklar aydınlansın diye ve taht kurarız yüreklere hep yalnızlıkların gerilerde kalsın diye.
Her zaman diyorum özelsiniz sevgili şairim. Kutluyorum kaleminizi ve sevgiler yüreğinize