__BULACAĞIM BELKİ DE__
şimdi bilinmezlerdeyim
ağlayamıyorum, alışamıyorum geçmedi hayatta anlamlı bir şey geceler vardı gözlerimde yalnızca ateşlerdeydim ateşe attım hep kendimi sığmıyor artık acılar yüreğime gözyaşlarıma dur diyemedim terk edişine dur diyemedim çünkü ama sen hep gülümse ben böyleyim artık soluklarım bile adınla alınacak verilecek adınla binlerce ıstırap eşliğinde seni arayacağım belki de her köşe başında tren istasyonlarında rüzgarlarda saçlarını maviliklerde gözlerini arayacağim yetim bir ümitle buzlardan mı geçtim seni ararken üşümeyeceğim dikenlerden geçerken acılar hissetmeyeceğim inan bu bilinmezlik anları seni bulamama acısı tutsak kalbimi özgür bırakamama acısı bulduğumu sandığım seraplar öldürüyor beni işkenceler yaparcasına yine de seni bulacağım yitik bir şehirde ya da tek edilmiş bir limanda belki sen beni bulacaksın kalbinin mezarında. (öylesine,,,, 2001) |
kalbinin mezarında.
Çok güzel bir ifade...
Güzeldi...
Uzun cümleden kurtulduğunuz vakit , şiir çok daha iyi olacaktır kanaatindeyim
sevgiler selamlar