VUSLAT
....................................................................Kenan GÖKGEDİK’e
Kendimi bilmediğim bir haldeyim, Sürüklendim bir köşeye sessizce. Bilmİyorum karanlık bir yerdeyim, Ağlıyorum boşlukta çaresizce. Elif gibiyim tutan yok elimden, Çaldılar kollarımı bedenimden, Ürperir olmuşum kendi sesimden, Korku sardı ruhumu habersizce. Yitirdim yolumu vuslata düştüm, Onca cümle varken sükuta düştüm, Savaştım kendimle girdaba düştüm, Rüyalara daldım kifayetsizce. Anlamsız geliyor halimi yazsam, Çıkmıyor sesim ne kadar bağırsam, Birazcık olsun ölümden korkmasam, Hiç olup giderim basiretsizce. SERKAN TOPTAŞ 2010 |
Ölümün arzulanışı karanlık ve ürkütücüdür bazen ve genellikle..ürperiş.