Yangın var! Yangın var! Yanıyor vatan!
Yetiş ey milletim imdada yetiş!
Başında duruyor ateşi atan,
Yetiş ey milletim imdada yetiş!

Kundakçı beylerin belli emeli,
Yıkılıyor kökten mülkün temeli!
Suskunlukla olmaz bir şey demeli;
Yetiş ey milletim imdada yetiş!

Karanlık emele edildi âlet,
Irzına geçildi bitti adalet.
Karşında duruyor açık delâlet,
Yetiş ey milletim imdada yetiş!

Boş kaldı meydanlar itler ürüyor,
Kubilay’ı kesen sefa sürüyor.
Aydın defterini yobaz dürüyor,
Yetiş ey milletim imdada yetiş!

Başımızda dönen karakuş avcı,
Teraziyi bozdu hâkimle savcı.
Haksızlığa karşı olmadan tavcı,
Yetiş ey milletim imdada yetiş!

Hainin eliyle yıkıldı ıra,*
Gelmeyecek sanma bana da sıra.
Adalet taşındı sığdı çadıra,
Yetiş ey milletim imdada yetiş!

Böyle mi emanet eyledi atan?
Mehmetçiğe derler yan gelip yatan!
Günden güne biziz batağa batan,
Yetiş ey milletim imdada yetiş!

Kenarda köşede durma sen öyle,
Kurtuluş sendedir son sözü söyle!
Uyuduğun yeter olmuyor böyle,
Yetiş ey milletim imdada yetiş!

Feyzi’yim bu yangın değildir anlık,
Sardı dumanları her yer karanlık.
Harabeye döndü yurdum viranlık,
Yetiş ey milletim imdada yetiş!