ELVEDA DEMEDEN
ayakları birbirine dolanmış,omuzları çökmüş
kalbiyse paramparça, zihninde asılı kalmış hatıralarla kalakalmışlık sözlerin tükenip kilitlendiği nokta anımsanan hatıralarla dudaklarda belirmiş hafif tebesssüm o anda gerçekle yüzleşmekle buz tutmuş yürekler üzüntüsünü gözlerine, hücrelerinin her zerresine gömmüş çığlık çığlığa kalbinden gelen gürültülerle derinlerden gelen çok büyük bir aşkla son bir defa görmek... acıların en büyüğüydü yaşadığı belki de yüreğinden akan gözyaşlarıyla, güçlükle ayağa kalktı elveda demeden çekip gitti meçhule... |
üzüntüsünü gözlerine, hücrelerinin her zerresine gömmüş
çığlık çığlığa kalbinden gelen gürültülerle
derinlerden gelen çok büyük bir aşkla
son bir defa görmek...
çok güzel yüreğine sağlık ...