ZAMANDAN ÖNDE İNSAN
Nefes nefese kalmışken
hüzün hüzün açıldı sinem anlar her daim koşarken imkanı mı var doymanın Seni korkutan bu mefhum sana başka bana başka esen kasırgalar iz bıraktırır mı bilinmez, delice akan zamanda. Daha dün doğmuştun masal gibi, dün adım atmıştın sevdana, dün meyveler vermiştin dallarda üstünden geçmemiş sanki bir yığın zaman Üzülmek zamana mı yoksa senden götürdüklerine mi götürmediyse doğruluğunu süslü kelimelerle kandırmadıysan kendini Götürmediyse seni, birşeyler uğruna, vermediysen kendini giden zamanla kaptırmadıysan gururunu saygı duyardı sana HER ZAMAN Kurumuş toprağa bir yudum su olabildiysen incitmediysen sevmediklerini bile Verdiğin kararlara hırsların dokunmadıysa, seni mutlu edip başka canları yakmadıysa... Ne mutlu ki sana ANlar koşsa da, kazanan sen oldun.... Ki kaybettiysen benliğini ismin unutulmuşlar katında... saygıya layık bütün insanlara... |