Elma HikayesiBir meyvecim var pazarda Gönlüm gider Elması memleket adından. Bir akşam Hava kararmış Pazar atar adımlar; Arabası elimde pür telaş Tıngır mıngır… Geldim meyveciye. Ampulleri yakmış fakat idare. Fiyat da düşmüş ne âlâ, Alelacele doldu poşet elma! Bir gurur eve vardım -Ohh, pazarı da yapmayı başardım Dedim ve Bir tepsiye döküp elmaları Hepsinde birer ikişer Ufak ufak siyah izler Suya bile tutmadan, kafam bozuk Bir hamle bıçağı kaptım, kestim hemen birinin yanından: -Ahh canım!... Küçücük siyah ağzı Kıvrım kıvrım pembe kurtçuk! Rahatsız oldu tabii, Pek sevimliydi , dayanamadım, Pardon diyesim geldi: -Çok pardon! -Evini başına mı yıktım!... -Bu benim de ama! Baya bir seyrettim tatlılığını Ne de olsa yediği elma… Velakin, O günden sonra her alışımda, Siyah lekeli olanları aradım. Yine bir yakın olsak dedim, Elmadan tatlı bir kurçukla!... -Seçtiğim elma mı, kurdu mu, demeyin! Sevgi bu da… ezgi ç. 16.02.2010 |
yazdığın şiir,
gerisi de şiir olmuş zaten....