Kavuşamadık...Ne sen ibret alabildin, açık denizlerden Ne ben gören gözlerimin hakkını verebildim Ne sen dokunabildin kanatlarıma Ne ben uçabildim Ne sen farkına varabildin, kopan fırtınaların Ne ben, tutunabildim Ruhumuz armut gibi, dibimize düştü Toplayamadık ballı düşlerimizi Karıncalar yuvalarına taşıdı Benliğimizi Ne çok ezildi fikirlerimiz Ne çok yeşerdik, filizlenip Ne sen düşünebildin, umutlarımızı Ne ben anlatabildim, arzularımızı Bir yanda küle döndü hatıralarımız Ne sen yakabildin kor, ateşi Ne ben söndürebildim Biz nasıl sevdikse Kavuşamadık... |