e t k i s i z e l e m a nşehrin ışıkları dalgalara kur yaparken pencereni bekleyen güvercinlere göz kırptım son vapurda uyuklayan bir ayyaşın sırtına yüklediğim dertleri iki yumurta sarısına çırptım soyundum yapma çiçeklerin muşamba kokusundan o_güne_dek_ kendime_ benden_ ıraktım dalgalanıp geçmişten bugüne iki pamuk avuca teslim ettiğim kadere gülümseyen herkese nispet seni bana böldüm çarpmada etkisiz elemanın gerçeğe ayna tuttuğunu yazıncaya kadar her şiirime acı kattım o_gün_ keşfettim_ her_ tasaya_çıraktım son vapurda uyuklayan bir ayyaşın sırtına yüklediğim dertleri iki yumurta sarısına çırptım soyundum yapma çiçeklerin muşamba kokusundan şehrin ışıkları dalgalara kur yaparken pencereni bekleyen güvercinlere göz kırptım İSTİSNA (10 Haziran 2007, Şişli) İstisnalar kaideyi bozar. (önceki şiir: “sütbıyık”) |