BİR ZAMANLAR
Kirlenmiş bir zamana, boyun eğip durdukça,
Günahın çukurunda, boğulur insanlığım Her arzuya kapılıp, zevk ile kudurdukça Günden güne artıyor, içimde karanlığım. Zaman meydan okuyor, güvendiğim zekâya Ruhumun üzerine, musibetler yıkarak Gençliğimi savurup, bilmediğim semaya Hayalimde kurduğum, arzuları yakarak. Durmadan çekiliyor, dizlerimden dermanım Kuvvetimi kaybettim, direnecek azim yok Ne yapsam kar etmiyor, boşunadır fermanım Şu düştüğüm halime, kalan zaman bile çok. Bir zamanlar kükrerdim, bükülmezdi bileğim Yan bakanlara yürür, atardım bakışımı Korkuyu saldığım gün, kavuşurdu dileğim Keşke bir görseydiniz, o şekil akışımı. Kanayan bu ömrümü, boş nefsime borçluyum Gözlerim uyanmadı, bu yalancı uykudan Ben Tanrının mı yoksa şeytanın mı kuluyum, Aklımı hep kaçırdı, bir incecik kuşkudan. Hangimize güldü ki, bu yalancı yaşamak Toprağa döküldükçe, aralandı perdemiz Nafileymiş hırsını, sonsuzluğa taşımak Vuslat anı geldikçe, yaşayan bir erdemiz. Nevzat TAŞKIRAN 11-02-2010 |
Toprağa döküldükçe, aralandı perdemiz
Nafileymiş hırsını, sonsuzluğa taşımak
Vuslat anı geldikçe, yaşayan bir erdemiz.
çok doğruuuu yüreğinize sağlık kaleminiz tükenmesin saygılarımla...