Saat, gecenin üçü...
Uzanmışım yatağıma uyumaya çalışıyorum.
Ortalık zifiri karanlık olsa da
Bana arkadaşlık eden birileri var,
Lodosun uğultusundan başkası değil ki bu...
Bazen şahlanıyor tüm hırçınlığıyla,
Bazense, suskunlaşıyor benim gibi...
Biliyorum, ben dertliyim ya;
O da bana, aklın sıra eşlik ediyor işte.
Bazen bir hüzünlü türkü çalıyor, yüreğimi dağlarcasına,
Bazense; Bir ağıt yakıyor, tam on ikiden vururcasına...
Bu sensizliğin sarhoşluğunu yaşarken,
Ezanlar okunmaya başlıyor.
Sabahsa çoktan olmuş, gün ağarıyor…
Ortalık, biraz sessizliğe bürününce;
Bir ara, penceremin perdesini aralayıp,
Dışarıya bakıyorum gözümün ucuyla...
Bulutlar sanki benim gibi hüzünlü,
Dokunsam, ağlayacakmış gibi duruyor gökyüzü...
Ama ben biraz daha sulu göz müyüm ne;
Yanağımdan boncuk-boncuk yaşlar, çoktan süzüldü bile…
İçimde bir buruk sevda, yüreğimde sensizliğin acısı,
İsyan edercesine, bu yaşama küskünüm işte...
Derken; sen geliyorsun odama, tam karşımdasın...
Neden, neden haber vermeden geldin?
Zaten, ben de seni bekliyordum ama
Umutsuzca bir bekleyişti, biçare sensizliğim.
Sus, sakın cevap verme bitanem…
Tut ellerimi, tut, sımsıkı sarıl bana,
Dışarıdaki rüzgâr bile geçmesin aramızdan.
Senin kokunu, ne kadar da çok özlemişim meğerki...
Ne oldu? Sen, sen nereye gittin ya?
Yoksa yoksa hayal miydi gelişin?
Ben, ben sensizlikten bunamaya başladım galiba…
Bak, yarın 14 Şubat, “Dünya Sevgililer günü”,
Hiç olmazsa, bir tek karanfille gel yanıma,
Ben penceremin önünde; seni bekliyor OLACAĞIM...
SAVCI

Tüm seven ve sevilenlerin "Sevgililer Günü" kutlu olsun...