SEN UNUTMADIN...Sen beni tanımazdın ben de seni, Kendine bağlayıverdin bu bedeni, Vefasız sanırdım her yüze güleni Herkes unuttu da beni, sen unutmadın… Saçlarına gonca güller derdiğim, Uğruna bu canı ödünç verdiğim, Her gece rüyalarında gördüğüm Kız unuttu da beni, sen unutmadın… Her önüne gelene alkışları tutan Sözde şair şiirlerini ezbere yutan, Macera olsun diye yuvasını yıkan Kul unuttu da beni, sen unutmadın… Her gün Edebiyat Defterine giren, Kimin şiirini okuyacağını iyi bilen, Çıkar için insanın yüzüne gülen Pirler unuttu da beni, sen unutmadın… Melek misin, Huri misin bilemedim, Acılarını paylaşıp ikiye bölemedim, Dünya’da vefalı insanı göremedim Dostlar unuttu da beni, sen unutmadın… SAVCI’m budaktan sakınmaz gözünü, Alenen söyleyiverir namerde sözünü, İkiyüzlüler sonradan gösterdi yüzünü Onlar unuttu da beni, sen unutmadın… SAVCI |
UMUT ve DOSTCA