GÜNEŞİ UYANDIRAN KADINBir kadın tanıdım narin güzel ve ince Yüklenip dünyayı taşımaya çalışırdı öylece Bir ateş yakardı kalkıp yarı gecede Güneşi uyandırmak isterdi sadece Tutardı sarnıcın yolunu sessizce Dönerken sudan güğüm belinde, testi elinde Güneş yeni uyanırdı Vona Burnu’ ndan Ekmek pişirirdi narin kadın mısır unundan İnekleri sağar, yayık yayardı Çorba pişerken sarma sarardı Sütü alıp ocaktan bir de börek yapardı Börekçi’ ydi zaten kızlık soyadı. Yumurtalar günlük ekmekler sıcak Bahçeden salatalık domates toplanacak Sofra hazır, artık çocuklar uyanacak Az sonra çoban inekleri bahçeye kovacak. İmeceye gidilecek Behiye Yengeye Gün batımı bahçeden eve dönünce Ev halkı yemek istemese Üstleri hiç kirlenmese Narin kadın çok yorgun Erkenden uyusa ve dinlense Ona dokunmasa kimse Yarın güneşi tekrar uyandırabilse… Yıllar yıpratmıştı narin kadını Bir akşam uyudu ve uyanamadı Artık güneşi kim uyandıracaktı? Güneşi uyandıran kadın benim anamdı Naime ÖZEREN / EKİM 2000 |
Gönül coşkunuzu kutlarım…
Çok beğendim…
….............................. Saygılarımla selamlar.