MARTILAR DENIZ VE BEN
Sahilde bir cay bahcesinde oturup demlendim anilara
Elimde sigaram masamdaysa yarinin bos sayfalari Kirik kalemiyle yudumluyordu hayat keder bardaginda Denizin hasret dalgasini vuruyordu yüzüme aci aci Mecalsiz dermanim yaslandim bastonum kaldi elimde Bombos ellerim avuclarimda kayip gittin gidelei bende Sen unuttun biliyorum bense yasadim hayalini hatiralarimda Martilar söylemedimi sensizlige saclarimin beyazladigini Denizle martilar yanlizligama dostu senden sonra Lodos rüzgarlarin firtinasina biraktim türkümüzü Sabahlar hancerler gecelerimi kanar hala sol yanim Uzaklari kiskandim benligimi unutum sende kayiplardayim Sen gidince anladim ne cok sevdigimi ölümsüz sevdam Ey yüregim tas olsaydin erirdin belki soyunurken ölüme Bekledim gelirsin diye denizde düsen mevsimlerde mevsimsiz Martilar deniz ve ben, seni andik bir kez daha sevgili Sarildim ciplakligimla sevistigimiz rüyalara tutuldum ay gibi Tek sinamam yildizlar ve ay gecelerime kayarsin diye bir gün Prangali hasretin zincirlenir gelmesende günesin dogusunda Martilar deniz ve ben unutulmazligini andik sevgili Ah bu sevda yakar tuz basildikca yarama kül eder savurur Dalda düsen yaprak gibi gazele döner ömrüm mevsimsiz Yagmur yagar eritir kar tanelerimi icer seni deniz bensiz Martilar deniz ve ben bir kez daha yandik sevdamiza sevgili Yillardir anlatamadim bu sehrin adsiz adressiz sokaklarina seni Ucurumlari sundu senligimin adimlarina zalim vicdaniyla kahbeligi Yargisiz sorgularda idam edildi özgür sevdam penceresiz bodurumlarda Martilar deniz ve ben yoldas olduk intikamin mücadelesinde sevgili Söz verdik ölümden ötesine bitmeyen sevda türküsüyle Daglar sehrin kucagi adresim gökyüzü haykirisim denizler Son dakikalari vururken ölümün satti korkusuzum anilarim Martilar deniz ve ben kursunlar altinda kalsada senligimin nefesi |