BEKLERKEN
Nasıl çok özledim bir bilsen seni
Hasretten yüreğim yara eşeğim Hem öksüz hem yetim bıraktın beni Gözleri kendinden kara eşeğim Güllü’yü bilirsin aşıktım ona Bilmedim beni de götürdü sona Çarığı dar gele ayazda dona Sarıla denizde mar’a eşeğim Utanmadan tutmuş göndermiş selam Tutulsun dilleri etmesin kelam Emmimgil söyledi verilsin belam Düşeyim yalansa dara eşeğim Üzgünmüş derdimden mahvolmuş güya Benmişim gördüğü en güzel rüya Beyinden sıkılmış oluşmuş ziya Bak hele attığı zara eşeğim "€nis’im" diyerek sevda dillemiş Annesi damadı beni bellemiş Sütçüye göstermiş çoban ellemiş Dilerim Rabbine vara eşeğim Gel artık gittiğin uzak illerden Bunaldım anlamaz ahmak ellerden Dertleşir söyleriz türlü dillerden Sahibi kendinden kara eşeğim |
Eşek kadar olamayanlara vah !
eyvallah!