az fazladır
az kaldı ve az fazladır,
uzattığında ellerini ulaşabilmek, umutlara kavuşabilmek, uzanabilmek rüyalara onları yaşayabilmek; zordur,çünkü paslıdır demirleri hayat korkuluğunun, farkında mısın bilmem, dik bir yamaçta olduğunun, her soluyuşunda ciğerine çelişki dolduğunun, ve ’ol’duğunun, dalından düşen meyve misali, yere vurduğunun... ve az kaldı, az fazladır ayağa kalktığında belki canın ağrır ama can tatlıdır yaşayabilene... |