LEYLA OLMAK...!
Varya...!
Leyla olmak,kolay bilirdim ben Mecnunu sevmeden. Üstelik, Mecnun için erirdim ben Çöllerde güneşi görmeden. Yana yana geçerken Kana kana çekerdim ben, Vaha diye Serap olduğunu bilmeden Son suyu içerken... Masal gibi okurdum çok önceden ben Ölümsüz sandığım aşkı, Kalın ciltli bir kitabın dilinden... Oysa...! "Bir Mecnunu Parlayan güneşi İçimdeki vahayı Düşümdeki serabı İllede masallardaki aşkı," Gönlüm de eskiten Hayatın gerçeğiymiş Bir yüreğin içinden sessizce çekip giderken, Anladım ben Leyla olmak...!Zormuş hakikaten... |