İnsanın çocuğu ile övünmesi kendisiyle övünmesi demektir. SOMERSET MAUGHAM
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
MET-CEZİR
hyazici58
5,0 / 4 kişi ·1 beğenme · 8 yorum · 1254 okunma
MET-CEZİRKendimiz ürkerken, kendi sessizliğimizden, Kime haber vermeli, kimsesizliğimizden ? Yalnızlaştıkça dünya, çoğalıyor içimiz, Nerden baksan yarımdır, gözüken kimliğimiz. Güvenmezken hekime, kimi sormalı, kime ; Ey hayat ! Nerden aldım, seni, böyle terkime ? İzbe bir karanlıktan, göz kırparken geçmişim ; Söylesenize madem, ne idi bur da işim ? Adem yaşayamazken, nehirlerce Havva’sız , Bir fanusun içinde, yaşatırsın havasız ! Adem kaçtı kurtuldu, kurtuluş mu kovulmak ? Boğuyor sularında, düştüğümüz her ırmak. Öyle tek bir yasakla, deniyorken Adem’i, Bunca yasak içinde, kimden ayırsam, kimi ? Şimdi kovulacağım, başka dünyalar var mı ; Oradan çığlığımı, acep kimse duyar mı ? Elinde kurbanlıklar, sokaklar dolu Kabil, Bir kez mi gönderilir, kurtuluşa ebabil ? Geçiyorken yolumuz, ışıksız şehirlerden, Saklanıyoruz her dem, sanki münkir-nekirden ! Nerde başlar evveli, nerde biter ahiri? Yine gömüyoruz bak, kızları diri diri... Kaç demir ray geçiyor, aklımın kıyısından , Daha mı mübareğiz, dünün evliyasından ? Kaç patika geçiyor, uğuldayan ormandan ? Tanınmaz kimse öyle, bakılınca alnından. İçimiz de karanlık, dışardan daha derin ! Her gün çekiliyorum, içine gözlerinin ... Hayrettin YAZICI |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
MET-CEZİR şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz
Kadir YILDIZ
2 Şubat 2010 Salı 21:53:52
çok çok güzeldi yine
heybeme alıyorum
ve de teşekkürlerimi bırakıyorum
selamlar saygılar
heybeme alıyorum
ve de teşekkürlerimi bırakıyorum
selamlar saygılar
Kaç patika geçiyor, uğuldayan ormandan ?
Tanınmaz kimse öyle, bakılınca alnından ...
İçimiz de karanlık, dışardan daha derin !
Hergün çekiliyorum, içine gözlerinin ...
Çok güzel dizeler, harika bir şiir okudum şairim kutlarım yazan şair yüreğinizi, saygılarımla....
Tanınmaz kimse öyle, bakılınca alnından ...
İçimiz de karanlık, dışardan daha derin !
Hergün çekiliyorum, içine gözlerinin ...
Çok güzel dizeler, harika bir şiir okudum şairim kutlarım yazan şair yüreğinizi, saygılarımla....
sinan toraman
2 Şubat 2010 Salı 17:50:21
Duygular mısralara yakalanmış.
Çok güzel şiir. Zevk aldım.
Saygılarımla...
Çok güzel şiir. Zevk aldım.
Saygılarımla...
Selma Özeşer
2 Şubat 2010 Salı 11:13:11
Kendimiz ürkerken, kendi sessizliğimizden,
Kime haber vermeli, kimsesizliğimizden ?
hocam girizgahta yakalanmış şiir
çok güzel
saygılar
Kime haber vermeli, kimsesizliğimizden ?
hocam girizgahta yakalanmış şiir
çok güzel
saygılar
arıbeyi
2 Şubat 2010 Salı 09:10:58
Kendimiz ürkerken, kendi sessizliğimizden,
Kime haber vermeli, kimsesizliğimizden ?
Yalnızlaştıkça dünya, çoğalıyor içimiz,
Nerden baksan yarımdır, gözüken kimliğimiz...
Güvenmezken hekime, kimi sormalı, kime ;
Ey hayat ! Nerden aldım, seni, böyle terkime ?
İzbe bir karanlıktan, gözkırparken geçmişim ;
Söylesenize madem, neidi burda işim ?
Adem yaşayamazken, nehirlerce Havva’sız ,
Bir fanusun içinde, yaşatırsın havasız !
Adem kaçtı kurtuldu, kurtuluş mu kovulmak ?
Boğuyor sularında, düştüğümüz her ırmak !...
Öyle tek bir yasakla, deniyorken Adem’i,
Bunca yasak içinde, kimden ayırsam, kimi ?
Şimdi kovulacağım, başka dünyalar varmı ;
Orada çığlığımı, acep kimse duyarmı ?
Elinde kurbanlıklar, sokaklar dolu Kabil,
Birkez mi gönderilir, kurtuluşa ebabil ?
Geçiyorken yolumuz, ışıksız şehirlerden,
Saklanıyoruz her dem, sanki münkir-nekirden !
Nerde başlar evveli, nerde biter ahiri?
Yine gömüyoruz bak, kızları diri diri !...
Kaç demir ray geçiyor, aklımın kıyısından ,
Daha mı mübareğiz, dünün evliyasından ?
Kaç patika geçiyor, uğuldayan ormandan ?
Tanınmaz kimse öyle, bakılınca alnından ...
İçimiz de karanlık, dışardan daha derin !
Hergün çekiliyorum, içine gözlerinin ...
Bu uzun sayılacak şiirin bittiğinde keşke bitmeseydi diyecek kadar dalıp girmiştim şiirin içine.
Mükemmeldi.Eline yüreğine sağlık.
SAYGILARIMLA.
Kime haber vermeli, kimsesizliğimizden ?
Yalnızlaştıkça dünya, çoğalıyor içimiz,
Nerden baksan yarımdır, gözüken kimliğimiz...
Güvenmezken hekime, kimi sormalı, kime ;
Ey hayat ! Nerden aldım, seni, böyle terkime ?
İzbe bir karanlıktan, gözkırparken geçmişim ;
Söylesenize madem, neidi burda işim ?
Adem yaşayamazken, nehirlerce Havva’sız ,
Bir fanusun içinde, yaşatırsın havasız !
Adem kaçtı kurtuldu, kurtuluş mu kovulmak ?
Boğuyor sularında, düştüğümüz her ırmak !...
Öyle tek bir yasakla, deniyorken Adem’i,
Bunca yasak içinde, kimden ayırsam, kimi ?
Şimdi kovulacağım, başka dünyalar varmı ;
Orada çığlığımı, acep kimse duyarmı ?
Elinde kurbanlıklar, sokaklar dolu Kabil,
Birkez mi gönderilir, kurtuluşa ebabil ?
Geçiyorken yolumuz, ışıksız şehirlerden,
Saklanıyoruz her dem, sanki münkir-nekirden !
Nerde başlar evveli, nerde biter ahiri?
Yine gömüyoruz bak, kızları diri diri !...
Kaç demir ray geçiyor, aklımın kıyısından ,
Daha mı mübareğiz, dünün evliyasından ?
Kaç patika geçiyor, uğuldayan ormandan ?
Tanınmaz kimse öyle, bakılınca alnından ...
İçimiz de karanlık, dışardan daha derin !
Hergün çekiliyorum, içine gözlerinin ...
Bu uzun sayılacak şiirin bittiğinde keşke bitmeseydi diyecek kadar dalıp girmiştim şiirin içine.
Mükemmeldi.Eline yüreğine sağlık.
SAYGILARIMLA.
Geçiyorken yolumuz, ışıksız şehirlerden,
Saklanıyoruz her dem, sanki münkir-nekirden !
Çok güzel bir şiirdi. Tebrik ederim.
Saygı ve selamlarımla.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 2.2.2010 08:51:13
Puan
: 20.0 / 4 kişi
Okunma Sayısı
: 1254
Yorum
: 8 yorum
Beğeni
: 1 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
Hergün çekiliyorum, içine gözlerinin ...
Çok güzeldi.
Saygıyla.