BU BİLE...
Sana gitme diyemedim.
gidiyordun yine geceye inat. sarmıştı dört bi yanını pişmanlık duygun, bu bile yetmişti olmana kabahat gidiyordun yine bu defa yalnız başına,kimsesiz... derman olamamıştım derdine bu bile yetmişti olmama çaresiz ve gittin en sonunda ardına bile bakmadan. doğan ayrılıktı o vakit koynumda, bu bile yetmişti beni can evimden vuran.. |