Hiç kimse
Anlamadı beni
Hiçbir dilde

İŞTE GİDİYORUM

Ben ömrümü verdim!
Karşılığın insafsızca terkedişin oldu .

xXx

Uykusuz gecelerimde
Yine SEN
Varsın
HAYALİN hiç yalnız bırakmıyor beni !


ÖLÜMÜME 5 KALA

Saatler
Yine sensizliği gösteriyor baş ucumda .
Bu yalnızlık bu haykırış
Bu dört duvar
Beni b i t i r i y o r artık !


Sen giderken
kaç çığlık olup
yıkıldı bu Y Ü R E K
BİLEMEZSİN!

Bir umut düştü yine yüreğime ÇARESİZLİKTEN
Atmak istemediğim bedenimden.
Sen vardın hepsinin bir köşesinde .
Sen ve kahrolası YALNIZLIĞIM.

Geceleri gözlerimi kapatmaya korkar oldum .
Biliyorum .
Kapattığım an .
Yaşattığın tüm acılar bir film şeridi gibi
geçecek gözlerimin önünden ve ben bir kez daha
teslim olacağım bilinmezliklere !

Bir türlü n o k t a
koyamadım bu AŞKA!
Hasret kuşlarımın kanatları kırıldı !
Dayanamadılar a c ı n a !
İsyan olup çığlığa boğdular bedenimide
ENGEL OLaMADIM !

Sende GİTTİN!
İstanbul sessizliğe büründü o gece
Dayayıp başımı omzuna
Küçük çocuklar gibi ağladım
UTANMADAN

İstanbul acı acı bakıyordu
Denizde dalgalanan fırtınadan almıştı sesini
Benimle konuşuyordu
Sonra ... Sonra
Yüzüme vurdu hasretinin rüzgarını

GİTTİN
Sustu mısralar
Kendimsiz bir kent kurdum
Çıkmazlar içinde
Adını
YALNIZLARIN ŞEHRİ
Koydum
Sessizdi ... Kimse yoktu ..
Tek ben varım o şehrimde .
Ve
Terkettiğin sokağın ucunda
BEKLİYORUM ÖLÜMÜ
...