EY KADIN
-Can anamın manevi huzurundan
Ey kadın! sen sen ol da ırzsıza gülme sakın Günlük hevesi için peşinden ayak sürür İşve verirsen göze, nefsine olur yakın Neyi varsa sahtedir, aşk ile meşk sömürür Ey kadın! sen sen ol da meziyet kervanından Önce namusu koru, odur cânan odur can Yıllar yılı yalnız kal, aşka susa, hatta yan Bir damlacık gözyaşın her yangını söndürür Ey kadın! sen sen ol da kadına tektir erkek İster gönül bahçende hasret tohumları ek İster yoksul sofranda üç öğün yoksulluk çek Eza-cefa biter de, yarın seni güldürür Ey kadın! sen sen ol da mukaddesatını bil Ayağının altında, Cennet’in katını bil Ne yıkılır, ne yanar, ebedi çatını bil Bu dünya fani âlem, nefs ölür, ahlâk yürür |