Solmayan Baharlar
Duaların ve umutların bittiği yerde
Var oluşum başladı... Şimdi, Umutlarımın bittiği yerdeyim. Kalbimi şerha şerha topladım sizin sokaktan Kendimi arıyorum taş kesildiğim kaldırımlarda Ve sen ölüm gibi aklımdasın ey yar, Sen her duamın başında ve sonundasın Umutlarımsın, hüznüm, sevincim Sen her şeyimsin işte Şimdi bir el uzanır, bana ta uzaklardan Çıkmayası canımı götürür bilinmez diyarlara Bilmem hep hüsran mı? Hep dert mi? Hep keder mi? Hep unutuluşlara mı gebe bu yüreksiz bekleyişler Ve doğum çığlıklarında, doğmayan baharlarım... Şimdi dualarımın bittiği yerdeyim Sana teslim, zerresine kadar bu kordan yüreğim Ebedlere müştak ruhum, Umuduma umut katıp Nur`unla diriliyorum Hep senin için düşer, Hep senin için kalkar şu dertli başım. Bana uzanacak bir el bekliyorum Ve Biliyorum O’na herkes muhtaç... |
özellikle görsele bayıldım...
kaleminizi okumak yine güzeldi...
kutluyorum