,,.. ..
sana bir demet şiir getirdim
gönül bahçemden gülüm ve birkaç çiçek... kasımpatı, papatya, karanfil, kardelen inan ki en tazesinden ve birkaç renk, birkaç desen... umut dolu yarınlar var düşlerimde şimdi eskimiş, elde kalmış tohumlar sevdaya dair hani bilmem kaç zaman sonra kaç dağ geçtikten sonra ekeceğimiz... sana savaşlar getirdim güneşin çocuklarından tozlu yollardan geçmiş, yağmurlarda yıkanmış ve barışı getirdim mavi bulutlardan yüreği yediveren gülleri gibi açan elleri nasır, nefesi toprak kokan peşimde yağan sağanak yağmurlar ve rengarenk gökkuşağı insanları şimdi bir damla mutluluğa hasret olan ölüm dediğin de nedir ki gülüm sevdanın zemheri yanında açan kardelen hemen ardımda uzanmış boylu boyunca kırmızıya boyanmış bir ucu sessizliğinde yatar sanki zamanın özgürlüğün onurlu yolunda, amaç uğruna kaybedilen ve sevdalar mühür gözlüm sevdalar en karasından katmer katmer, oluk oluk benden taşan, ama bize çıkan içi hasret kokan kara sevdalar... bir de mutluluğun özünü gülüm sadece seni değil hepimizi kapsayan özgürce güzel bir yaşam ve sana ve bize ve hepimize düşlerimden bir demet "güzellik" getirdim... |