Yokluğun yıldönümü
Bir yaygara kopardı varlığının yokluğu
Gözlerimin önünden tüm anıları sildi Varlığımın yanında yoklarımın çokluğu Boyun eğişim kadar umarsız ve asildi Saymayı bıraktığım gecelerden birinde Hayalinin resmini en güzel yere astım Delikanlılık çağı seyrimin tasvirinde Bugün gençliğim bitti yaşlılığıma bastım Gözlerim çok daha az görüyor ki uzağı Yanımda bulduğuma daha sıkı sarıldım Ayaklarım tanıdı bastığı her tuzağı Avcılara değil de körlüğüme darıldım Hiç bitmeyecek sandım baharın yürüyüşü O şen kahkahaları ömrümce bitmeyecek Gün günü kovalarken geçmişi sürüyüşü Dünümden aldıkları yarına yetmeyecek Anılarımı bir bir istiflerken hüzünle Hüznü ayrı sevinci ayrı bir yere derdim Varlığıma çıkacak ikinci bir izinle Ömrümü yeni baştan yaşamayı isterdim |
O şen kahkahaları ömrümce bitmeyecek
Gün günü kovalarken geçmişi sürüyüşü
Dünümden aldıkları yarına yetmeyecek
Sahifenizden çok duygulu ve etkili bir şiir okudum.
hüzünlü olsada şiir olarak güzeldi.Selam sevgiler.