MUAMMA
Hayalleri ardıma attım bir anlığına
Sadece gözlerinden taşan deryayı içtim Gecenin zifir gibi koyu karanlığına Ellerimle gül dikip tırnaklarımla biçtim Her seda ismin gibi gelirdi kulağıma Ve her tıkırtı seni getirdi sanıyordum Gül tenle giydirilmiş kırmızı yanağına Büyük bir iştiyakla gönlümü banıyordum Ne gidişin ağırdı ne geri dönmeyişin Ne yanışın kahırdı ne asla sönmeyişin Zerrece umurumda değildi inleyişin Artık yalnız kendimi kendimi tanıyordum Devirdim anıları kayıpları hükümsüz Varsın bulunmasınlar bulunsa da lüzumsuz Bir ben var ki içimde benden daha çözümsüz Ben çözdüm o kazandı artık kıskanıyordum Bitti sandığım anda yeniden harlayışı Köz köz olmuş sönmüşken alevli parlayışı Dostlarımın güçlü ol diye azarlayışı Ben demir değildim ki neden paslanıyordum.. (Şiirime sesiyle değer katan Bülent Kaya beyefendiye saygılarımı sunuyorum eksik olmasınlar) |
Ne yanışın kahırdı ne asla sönmeyişin
Zerrece umurumda değildi inleyişin
Artık yalnız kendimi kendimi tanıyordum
TANIYINIZ KARDEŞİM TANIYINIZ... BİR RUHU FAKİRE AYIRDIĞIMIZ KIYMETLİ DAKİKALARIMIZI, GÜNLERİMİZİ, YILLARRIMIZI KENDİMİZE AYIRSAK... KENDİ KENDİMİZİN PROFÖSÖRÜ OLURDUK İNANIN... :)
SELAMLARIMLA
MERYEM ZEMEROT