BOŞLUK
sarı bir yüz
hasret çekmekten kıpkırmızı kesilmiş bir yürek ellerinsizliğinden kanayan avuçlarım afyon sokaklarını boyarken kızıla sen şimdi kimbilir hangi sevdanın gökkuşağı renklerini doluyorsundur beline ışıkların sönük için yanıyordur belkide ama eminim ki üşüyordur ayakların kimse yüreğine bastırmaz benim gibi içine almaz hasretini yanındayken bile bu yüzden ne kadar örtülü de olsa üzerin bir ucundan hep çekiştirir hayalim... 28 10 2008 / afyon |