Ben Senin...
Gidiyorum yine olmadığım yere
Bir kaç güzel söz, bir tebessümle Kabul görmüyorum, kabullenemedim Ben senin kalbini hiç öğrenemedim. Sonsuza sayıyorum tüm nefeslerimi Yaşıyorum hiç bitmeyecek gibi Seni anlatıyorum işte, kırınca kalemi Ben senin kaleni bir türlü fethedemedim. Bilmiyorum, uzaktasın, uzaklar yakın Nefeslerim ensesinde şeytanın; Bütün çirkinliklerin kanatlarını kırdım Yinede sana uçmayı öğrenemedim. Belki bin sene daha lazım sırrına Hiç takılmadan gelsem; sui-zannına Allah adını yazsa binkez alnıma Sen benim olmayı kabullenemedin. Bilmem ki herşey benim yüzümden mi? Acaba senelerin kini bir çift sözümden mi? Yoksa sevmediğin, yaratılış özümden mi? Ben senin arzularına kenetlenemedim. Git artık git olduğun yerden Çıkıp geldim tufandan Kıyametten, ahiretten... Yaratılmış olmasam etten kemikten Teninden ayrılığı kabullenirdim Varsın olmasın güzel, Yokluğunla demlenirdim. Kabul edemedim inan Kabul ettiğim beni Eğer geleceğim dersen Terkederim kendimi Bir sen kalırsın bende Bir sen kalırsın tende Ne ortada sen kalır Ne ben kalır bende. |
şimdi nerede kaldı güneşi doğurduğumuz geceler
bunca şiirler yazdık
-özledim be mubarek
muhabbetini özledim...
Şiirlerini özledim.
Şiirlerimizi özledim
Adn...
Mübarek insan
arasıra hatırlat kendini
Seni seviyorum.
Kayra Doa tarafından 1/11/2010 7:43:35 PM zamanında düzenlenmiştir.