NEFSİ LEVVAME
Sende kabul et artık gönlüm
Mübtela olmuş dertler sana Her mevsim yağmurlu şu ömrüm Hayat ah etmiş anlasana Elin kolun bağlıdır huzurunda Yalnızca iraden var bohçanda Kader kaşlarını çattımı bir defa İstesende eremezsin artık aşka Diyeceğim çok şey var ama Sözcükler yetersiz anlatmaya Aşk dünyasının eşiğindeyim Korkma çünkü ben nefsi levvameyim Kaldıysa sevgiden bir lahza Kandan kinden arındıysa Güneşi kıskandıran edasıyla Git yüreğini getir bana... Kübra OKUDAN |
her satırı yüreğime aktı adeta.
kalemin ve yüreğin var olsun....
sevgiyle....