YÜREK MAHKEMESİ
İçimde birikirken sonsuzluk damla damla,
Ne odama sığarım nede koca dünyaya, Düşündükçe dalarım ummansız deryalara, Çığlık olur feryadım duyulmaz bir lisanda... Garip aklım tutuklu yürek mahkemesine, Ben dolanır dururum ruhum kim bilir nerde, Ayaklarım takılır rüzgarın nefesine, Uçup gitmek isterim ait olduğum yere... Gözlerimin önünde hayalleri dolanır, Her fırsatta beni hayattan çekip alır, Bu düşünce beynimi kemirir ince ince, Yüreğimin hakimi makamına gelince... Her işimin sıraya dizildiği bir anda, Ansızın depremler oluverir cihanda, Etrafımda herbirşey tamamdır belki ama... İçimde hep koca bir ben boğuluyor ıssızca... Kübra OKUDAN |