Yoruldum!
Bir tarafta toplumsal şikayet,
Diğer tarafta gözden düşen siyaset, Komplolar, teoriler, çeteler, Seyreder millet, bekler keramet! Oy verdim, seçtim suçlu oldum, Bazen vermedim, suçlamalardan yoruldum. Biri der seninki kara! Diğeri; senin ki benden kara! Demokrasi yüreğimde sanki bir yara! Parça parça yaşamaktan yoruldum. Şikâyetçi olduk padişahlıktan, Endişe duyduk çağ dışında kalmaktan, Kırk sene süren Süleymanlıktan, Cumhuriyet ne demek, anlayamamaktan yoruldum. Nasreddin Hoca der; yorgan kavgası, Bugünkü adıyla koltuk sevdası, Her defasında bir demokrasi ricası, İstesem de, istemesem de vere vere yoruldum. Güya kavga benim için! Hayatımı daha güzelleştirmek için, Öyleyse beni dinlememek niçin? Sessizce bir köşede seyretmekten yoruldum. Tek çözüm siyaset idiyse, Ülkenin sahiplerinden(!) sıra bana gelse, Medeniyet için demokrasi bir bedelse, Taksit taksit ödemekten yoruldum. Vatandaşlıktan istifa etsem olur mu? Dört senede bir hatırlanmak doğru mu? Sırtımı dönsem, acep devlet kurtulur mu? Kararsız kalmaktan, bıktım yoruldum. Her koyun kendi bacağından asılırmış, Televizyon karşısında, dizi dizi yatılırmış, Medeniyete gözyaşı, herhalde böyle katılırmış, Ağlamaktan, ağlatmaktan yoruldum. Her gün bir başka komplo gündeme, Kurumlar arasında sanki bir rest çekme! Ülkem mezada düşmüş, yabancılar beklemekte, Hangisine satsam(!) diye düşünmekten yoruldum. Ülkem vekillere emanet, Vekiller seçilmekten pek rahat, Verdiğim oyu takip etmemek kabahat, Aldanmaktan, aldatmaktan yoruldum. Dün yaşandı gitti, mazi oldu, Bugünü ise siyasi kargaşa boğdu, Yarın tertemiz, güneş yeniden doğdu, Tarihimi, vicdanımı dinledim, yerimden doğruldum. Hüseyin PAŞA |