Öf Be Hayat!Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Aynı anda iki cenazede olmak varken kendi salanı duymayı istemenin verdiği derin huzurla diyorum ki: yetti artık zincirlerin çığlığı, yetti keskin bıçağın körlüğü, yetti zehrin lezzeti.
18.10.2008 ---------------
Kapatıp da gözlerimi,
Dalınca ruhun enginine Binlerce gönlün ırmağından Aktı rengarenk kirler. Tutarken aynayı herkes kendine, Bencilliğini sır edip Gülen yüzlerle sunarlar Arıtamadıkları benliklerini. Eller girerken ceplere Sadece kendileri için Umarlarken medet dudaklardan, Borçlandıkları vefaları Sessizce öderler nakit olarak. Kardeşlik denen olguya Utanmadan sarılan dostluk, Hayâyı koyup cebe Sinsi gülüşlerle girmiş kola. Hastanın kanı üzerindeki kâr, Edepsizi bile sessizce aklar. İyilik kanat takmış, Kötülüğün ayak tozunda kaybolmuş. Öf be hayat dedirtti bu düş, Dayanmak için insan olmak ne zormuş. 11 Ekim 2008 Cumartesi SERAP HOCA |