Hani bir söz vardır ya;
hayatı temize çekmek
ben bunu yapamadım
hayatım karalama defterinde
karalı kaldı.
Çocuktum;
çocukça yüreğimle hemen
büyüdüm
bez bebeklerim, toplarım,misketlerim
karalama defterinde yazılı kaldı.
Gençliğim;
bir jet hızıyla bitti
herkes aşkı, sevdayı yaşarken
benim yeşeremeyen sevdam
karalama defterinde yazılı kaldı.
Şimdi elli yaşımı
beş fazlasıyla ardımda bıraktım
elime kalemimi ve
karalama defterimi alıp
hayatımı temize çekmeye kalktım,
bir de baktım ki
temize çekilecekler
hayattan birer,birer çekilip
yok olup gitmişler.
Bez bebeklerim çürüyüp yok olmuşlar,
toplarım ve misketlerimse
paramparça, darmadağın.
Aşkımı ve sevdamı bulayım
dedim
meğerse ben onların katiliymişim.
Şimdi artık geriye doğru
sayıyorum günlerimi
meğer yaşamak
baştan karalama defterine yazmamakmış.