Kavgalarda kaçışındır Gerçeklerden bunalışın... İnkar tarzındır Uzlaşmacı tarafın Savunma sanatındır barış Ve hep incinen yanındır Yüreğinin katıksız güzelliği .......................Biliyorsun...
Sen her şeyle sevişebilirsin, ..................................duygularınla Dokunduğun, gördüğün ve Düşünebildiğin her şeyle... Senin savaşın derinlerde ‘’Sende’’ ‘’Senle’’dir... Ve öyle gizlersin ki ; Sen bile unutursun .......................Biliyorsun...
Yüreğinin aynasıdır gözlerin Sözlerin ne söylerse söylesin; Yüreğini ele verir gözlerin... Sessizliğin dinginliğinde ‘’Seni seviyorum’’ dercesine Geceyi yırtar gözlerin...
Gözlerin bir volkanı buza çevirebilir Gözlerin güneşi yakabilir .......................Biliyorsun...
Şimdi sen, ‘’Sana’’ yakalandın... Bende ‘’seni’’ buldun... Nasıl kaçacağını bilemiyorsun kendinden! Gidiyorsun... Ama nereye? Kime? Bilmiyorsun... Gidiyorsun sadece Gitmiş olmak için gidiyorsun...
Giderken; Gidişin iki kişilik olacak .......................Biliyorsun...
Bana ardından bakmak düşecek Uzaklaştıkça sen...
Hayır! Hayır, buna dayanamam... benim bir günahım yok gideceksen ! Ama ben gerinde kalamam... Ve sensiz olamam .......................Biliyorsun...
Giderken; Gidişin iki kişilik olacak .......................Biliyorsun...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Biliyorsun şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Biliyorsun şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Şimdi sen, ‘’Sana’’ yakalandın... Bende ‘’seni’’ buldun... Nasıl kaçacağını bilemiyorsun kendinden! Gidiyorsun... Ama nereye? Kime? Bilmiyorsun... Gidiyorsun sadece Gitmiş olmak için gidiyorsun...
Giderken; Gidişin iki kişilik olacak .......................Biliyorsun...
Sen her şeyle sevişebilirsin, ..................................duygularınla Dokunduğun, gördüğün ve Düşünebildiğin her şeyle... Senin savaşın derinlerde ‘’Sende’’ ‘’Senle’’dir... Ve öyle gizlersin ki ; Sen bile unutursun .......................Biliyorsun...
aslında hepimizin savaşı kendimizle değilmi? derinlerde aslında biz hep kendimizi aramıyor muyuz. insaoğlu aslında kendini tanıyınca dünyayıda daha iyi tanıyor.Ama bunu kaçımız biliyoruz?Allah hepimize kendini bilen insanlar olmayı nasip etsin... her cümlesi, yüreğimizi gerçekle buluşturan şiiriniz için teşekkür ediyorum. selamlar, saygılar...
Şimdi sen, ‘’Sana’’ yakalandın... Bende ‘’seni’’ buldun... Nasıl kaçacağını bilemiyorsun kendinden! Gidiyorsun... Ama nereye? Kime? Bilmiyorsun... Gidiyorsun sadece Gitmiş olmak için gidiyorsun...
Giderken; Gidişin iki kişilik olacak .......................Biliyorsun...
Uyuyan göllere ay ışığında Sevginin resmini çizsem kim anlar? Tomurcuk ayrılıp, gül açtığında Yağmurun saçını çözsem kim anlar?
Bir mekan kaplamış ne varsa nerde Kendi ötesini saklar her perde Sonsuzluğun sona erdiği yerde Huduttan bir kulaç kazsam kim anlar?
Aşk, kömür beyazı; kin, süt karası Eklenir yarama her dost yarası Et oldum bıçakla kemik arası Cellatla ahdimi bozsam kim anlar?
Doğumda yalan var, ölümde gerçek Bir şeyler anlatır balık, kuş, çiçek Kırık gönülleri toplayıp tek tek Toplayıp göğsüme dizsem kim anlar?
Gün geldi zamanı gömdüm kabire Dağ oldu aklımın verdiği fire Bağlasam telaşı çelik zincire Sabrın derisini yüzsem kim anlar?
İçte deprem olur dışın düğümü İhlâssız çözülmez işin düğümü Aklımdan geçeni, düşündüğümü Okusam kim dinler, yazsam kim anlar? __alıntı__- Acaba şairim yüreği sizde değilse iki kişi gitseniz kim anlar? Kaç kişilk ki bu aşklar birken iki olduksa yine mutsuzluk dolduksa Belkide sevmek hak edeni hak etmeyene dize sitem neye yarar? Kutlarım güzel dizelerinizi sevgimle saygımla...
''Bu yağmur hiç dinmeyecekti.Gök ağlıyordu, deniz ağlıyordu, ağaçlar, kuşlar, çiçekler ağlıyordu.Bütün yaratıklar sonsuz bir arayışın çalkantısı içindeydi.Kimdi bulup bulup yitirdiğimiz? O bir başkasını ararken, biz onu arıyorduk.Bizi de arayanlar vardı. Ve hala yağmur yağıyordu.Sırılsıklam olmuştuk.Aradığımız belki de avuçlarımızın içindeydi, bilmiyorduk'' diyor Ümit Yaşar.
Gönül sayfama renk verdiniz yorumunuzla.Teşekkür ediyorum.
''Bu yağmur hiç dinmeyecekti.Gök ağlıyordu, deniz ağlıyordu, ağaçlar, kuşlar, çiçekler ağlıyordu.Bütün yaratıklar sonsuz bir arayışın çalkantısı içindeydi.Kimdi bulup bulup yitirdiğimiz? O bir başkasını ararken, biz onu arıyorduk.Bizi de arayanlar vardı. Ve hala yağmur yağıyordu.Sırılsıklam olmuştuk.Aradığımız belki de avuçlarımızın içindeydi, bilmiyorduk'' diyor Ümit Yaşar.
Gönül sayfama renk verdiniz yorumunuzla.Teşekkür ediyorum.
‘’Sana’’ yakalandın...
Bende ‘’seni’’ buldun...
Nasıl kaçacağını bilemiyorsun kendinden!
Gidiyorsun...
Ama nereye?
Kime?
Bilmiyorsun...
Gidiyorsun sadece
Gitmiş olmak için gidiyorsun...
Giderken;
Gidişin iki kişilik olacak
.......................Biliyorsun...
tebrik ediyorum...