Ümidim hayalim karıştı sele,
Elimi kolumu kırıp da gittin,
Çılgınca sevdiğimi bile bile,
Hançeri bağrıma vurup da gittin.

Sevene yapılmaz böyle bir vurgun,
İçim kan ağlıyor bedenim yorgun,
Sevgimi suç saydın cezamı urgan,
İlmiği boynuma takıp da gittin.

Ansızın havalandın bir kuş gibi,
Hasretin yüreğim de bir taş gibi,
Ayın otuzunda saat beş gibi,
Pılını pırtını alıp da gittin.

Aşk sevgi de insanlık da bu değil,
Ne adres bıraktın ne de bir mail,
Sende düşe kalka herkese eğil,
Boynumu önüme büküp de gittin,

Artık dünyam karanlık hem de dar,
Şimdi yırtık resmin bana kafadar,
Aslı’nın Kerem’i yaktığı kadar,
Gönlüme ateşi yakıp da gittin.

Gönlümdeki aşka biçilmez paha,
Her taraf sarardı görünmez vaha,
Azrail yanıma gelmeden daha,
Ölmeden mezara koyup da gittin.

Cemal der ki; çekilir başa gelen,
Benden beter olsun halime gülen,
Ağamdın paşamdın ben ise kölen,
Delikli kuruşa satıp da gittin.