Sevgi'''
Yalnızlığın yokuşunda hayat
bir bir dökülen yapraklar gibi ve kuruyup solan kır ciçeğinin o bitmeyen umudunun içindeki o suskun sesi bir sonraki bahar güneşi ve yeniden doğuşun bahardaki nefesi işde hayat hiç bitmeyen bir senfoni ama bütün güzelliği sevgi kaybetme sakın kaybetme o yüreğinin içindeki seni yenide yeniden hayata getiren sevgiyi. EYLÜL 2009 Nihat BAĞCI |